WSV "De Oude IJssel"
Barend Ubbinkweg 6
6981 EC Doesburg
WSV "De Oude IJssel"
Barend Ubbinkweg 6
6981 EC Doesburg
Als een vereniging al ruim 80 jaar bestaat, is het wel leuk om terug te kijken. In de loop der jaren zullen er heel wat foto's en filmpjes gemaakt zijn.
Op Youtube kwam ik een film tegen uit 1951 met oude beelden van Doesburg met daarin een klein stukje over onze vereniging in de oude haven. De Oude IJssel liep toen anders. De haven moet ongeveer geweest zijn achter het huidige Only for Men. Van daar uit kon men door een ophaalbrug naar de oude loop van de Oude IJssel.
Het stuk over onze vereniging is hier te zien.
Er werd voornamelijk met open zeilboten gevaren. Deze konden na gebruik met gestreken mast in het botenhuis gelegd worden.
Er werd veel met de BM gevaren ( De kleine "oorspronkelijke" BM en met de Lark. Ik meen op de beelden ook nog een 16m2 (Grote BM) en een Sharpie te zien.
In 1953 kreeg de vereniging een nieuwe haven bij de nieuwe sluis en stuw. Omdat de haven toen nog op Angerlo's grondgebied lag, werd de opening gedaan door de burgemeester van Angerlo.
Het volledige krantenbericht kunt u hier lezen:
Er deden in de 50-er jaren soms wel 60 0f 70 boten mee aan de wedstrijden .
De vader van Siny was één van de oprichters van onze vereniging. Vandaar dat in hun fotoalbums het één en ander te vinden is. De meeste gescande foto's geven een beeld van het zeilen op de Oude IJssel. Heel leuk zijn de foto's van de vakanties die net na de oorlog door een aantal leden werden georganiseerd. Er werd een vrachtscheepje gehuurd (o.a. De Avenier) en dan ging het richting groter zeilwater, zoals bijv de Beulaker.
1 februari 2023 is het 70 jaar geleden dat de watersnoodramp in Zeeland plaatsvond.
Bij de hulp die geboden werd speelde onze vereniging ook een rol. De eerste hulp voor de Watersnoodslachtoffers komt zelfs uit Doesburg. Omroep Gelderland heeft een nieuwsuitzending gewijd aan dit initiatief van de Doesburgse burgemeester Keiser en een artikel op hun site gepaatst. Op de site Doesburg vertelt staat een nog uitgebreider verslag van alle gebeurtenissen en is ook het interview met onze oud-voorzitter Jan Westenberg te zien. Hieronder staat nog een artikeltje van de Heer Hennink, die in het bezit kwam van de medaille, die het reddingsteam van koningin Juliana mocht ontvangen.
|
Artikel site Omroep Gelderland
In 2012 stond in de Scheepsroeper een stukje, wat zijdelings ook met de watersnoodramp te maken had.
HERINNERINGEN VAN EEN OUD-WEDSTRIJDZEILERHenk Hennink schrijft zijn herinneringen aan zijn zeiltijd in de 50-er jaren. Hij was toen een beginnend wedstrijdzeiler. Na het winnen van een wedstrijd op de Oude IJssel in Doesburg kreeg hij een heel bijzondere medaille: In de winter van 1952 — 53 heb ik een vergrote BM gebouwd, later hoorde ik dat deze over het algemeen een 16 kwadraat wordt genoemd. De aanleiding tot de bouw was eigenlijk heel bijzonder. Het hout, Iroko, ook wel Afrikaans teak genaamd, had ik aanvankelijk bedoeld om meubels van te maken voor mijn toekomstige huwelijk. Maar zoals wel vaker gebeurde kwamen er strubbelingen, Kortom: de verkering was uit. De hardhouten delen kon ik toen niet meer terugbrengen. Toen ontstond het idee om er een boot van te bouwen.Zo gezegd zo gedaan. In november ben ik begonnen en begin juni werd de boot te water gelaten. Bij de onderlinge wedstrijden van mijn vereniging Jason bleek het een snel scheepje te zijn. Oudere leden wilden mijn boot wel gaan varen bij wedstrijden tegen Vahalis Nijmegen, het Cabinetje Zutphen en de Oude IJssel Doesburg. Dat werd toen mijn eerste wedstrijd op 28 juni 1953, lk wilde het zelf proberen zonder hulp van die ervaren oudere zeilers Alle boten van Jason werden naast en achter een sleepboot van Arnhem naar Doesburg gesleept. Zondagmiddag waren de wedstrijden op de Oude IJssel, Ik kwam uit in de klasse ongeregistreerde Bm’s. Er stond een licht windje, windkracht 3-4 denk ik. Kortom, het ging goed en ik kwam als eerste over de eindstreep. lk won daar een heel aparte medaille met de beeltenis van Koningin Juliana,
De wens van de koningin was echter om de medaille te verzeilen in een wedstrijd. In die jaren heb ik nog vele prijzen gewonnen lk heb nog tot het voorjaar van 1998 met deze boot gevaren. Dus zo'n 45 jaar en altijd met veel plezier. O ja, mijn verkering is in de nazomer van 1953 weer goed op de rails gekomen. Alleen vroeg mijn vriendin toen 'Waar heb je dat hout gelaten?" lk heb geantwoord "dat heb ik in de Rijn gegooid". Mijn zeilvrienden zeiden later "Henk zeilt in zijn huwelijksbootje". De medaille is nu bij Siny in het archief. |
